چقدرازاين پنج شنبه تا اون پنج شنبه ات�اق ا�تاده اگر ات�اق ديگري ني�ته من دو پنج شنبه بيشتر اينجا نيستم.اوضاع و احوالم مرتب نسيت. شبها يا تا صبح بيدارم يا وقتي مثلاً مي خوابم تا خود صبح دوستان محترم الت�ات مي کنند و بصورت گروهيء دوتا دو تا يا تک تک تشري� مي آرند به خواب ما و مي ريم سياحت گوشه کنار شهرو دق ودلي خونه نشيني روز رو در مي آريم.صبحم من خسته و کو�ته و با پاي دردناک و دلتنگ بايد بيدار بشم در حالي که اصلاً نخوابيدم
ديشب تا صبح باران مي اومد.تند و بي وق�ه و موزيک متن بيدار خوابي ديشبم بود.
خوشحالم که دارم مي رم آمريکا !! حداقل اونجا وقتي شب سه ميليون تا �کرو خيال به سرم مي زنه و نمي ذاره که چشم روي هم بذارم ء وقتي سر رسيدموبا تمام خاطره ها و نوشته ها و ننوشتني هاي شبهاي بيدار خوابي و روزهاي سر خوشي و بي تابي 344 روز گذشته دزد برد و ديگه دست ودلم به نوشتن توي هيچ د�تري نمي ر�ت... وقتي خواستم لااقل چند خطي توي وبلاگم بنويسم نبايد تا صبح پشت خط اشغال ISP محترم و معظمم بمونم و تازه بعد از وصل شدن 344 هزاربارديسکا نکت بشم اونقدر که از خودم و اينترنت و وبلاگ و دنيا بيزار بشم.